Smaakpaspoort naar aanleiding van een smaaktest

Door ziekte of een medische behandeling kunnen reuk en smaak worden aangetast. In veel gevallen worden smaken niet ervaren zoals het zou moeten, appelsap smaakt bijvoorbeeld als slootwater. Bij andere patiënten worden smaken totaal niet waargenomen wat een enorme impact kan hebben op de kwaliteit van leven. Bij het UMCG in Groningen is een projectgroep gestart waarbij de diëtist een persoonlijk smaakpaspoort opstelt met ingrediënten en adviezen voor het bereiden van maaltijden.

Testen op smaak

Door het smaakvermogen te testen kan achterhaald worden of iemand een smaak wel of niet waarneemt. Een smaaktest bestaat uit de 5 basissmaken: zuur, bitter, zout, zoet en umami. Deze smaken zijn aangebracht op papieren strips in verschillende concentraties, door de patiënt deze strips te laten proeven kan onderzocht worden welke smaken een patiënt nog proeft en wel of niet lekker vindt. Op basis van zo’n test kan snel bepaald worden welke smaken wel of niet worden herkend. Een voorbeeld uit de praktijk:

‘Zelfs bij het zure strookje vertrok ik geen spier, ik proef alleen nog maar iets dat mierzoet of zout is. Nu snap ik waarom ik soms zo’n zin in chips heb en drie suikerklontjes in de koffie deed.’ 

Testen op geur

Naast het testen op smaak kan er ook een reuktest uitgevoerd worden. In dit project wordt er gewerkt met reukstiften met de geuren nootmuskaat, kaneel, munt en basilicum. Op basis daarvan kan snel worden gekeken of er sprake is van reukverlies.

Ook zal tijdens het onderzoek getest worden of de patiënt prikkelingen die peper, gember of wasabi geven, prettig vinden.

Persoonlijk smaakpaspoort

Op basis van de resultaten van de smaak- en reuktesten stelt de diëtist een persoonlijk smaakpaspoort op. Hierin staat welke smaken er wel of niet worden ervaren en bevat adviezen voor het bereiden van gezonde maaltijden en tussendoortjes. Eten is, vanzelfsprekend, erg belangrijk en des te belangrijker is het om goed te eten voor het herstel van een patiënt. Is een patiënt opgenomen in het UMCG, dan wordt het paspoort ook naar de keuken in het UMCG gestuurd. De koks hebben een speciale cursus smaaksturing gevolgd en weten hoe ze maaltijden kunnen aanpassen. ‘Moet het zoeter, dan passen we bijvoorbeeld de bereidingswijze aan. Zo smaakt hutspot veel zoeter als je de uien en wortels eerst lichtjes aanbraadt’. En kan iemand niet tegen etensgeuren, dan kan de keuken hier rekening mee houden en een maaltijdsalade of soep bereiden die koud ook heerlijk is.

Binnen het UMCG worden af en toe ook proeverijen georganiseerd. Aangezien veel kankerpatiënten het eten tegenstaat, kan er zo getest worden welke ingrediënten en smaken als prettig worden ervaren. Dit is leuk voor patiënten om te doen, maar nog veel belangrijker is dat de patiënten op deze manier ontdekken wat ze wel lekker vinden.

Samenwerking van KNO en diëtisten

We zien steeds meer aandacht voor het onderwerp eten en smaakverlies. Het is dus geweldig om te zien dat het UMCG hier een projectgroep voor heeft opgericht. Patiënten van het UMCG die langere tijd eetproblemen hebben doordat ze smaken en geuren anders ervaren, kunnen via hun behandelaar een smaaktest aanvragen. Er zijn nu eensme paar diëtisten die de testen afnemen, maar het is de bedoeling dat meer diëtisten dat gaan doen en er een polikliniek komt voor patiënten met smaak- en reukproblemen.

Wij zijn blij dat wij door het leveren van onze reuk- en smaaktesten ook kunnen bijdragen aan deze ontwikkeling. Neem gerust contact met ons op als u meer wilt weten over de reuk- en smaaktesten.

Lees het volledige artikel op de site van het UMCG.

Klik op de volgende link voor de smaaktest die het UMCG gebruikt voor de smaaktesten: